Birçok kişi mucizelere inanmazken ya da şahit olmazken ben birçok mucizeyi yaşadım. İmkansız gibi görünen, bu kadarı da olmaz denen birçok şey gerçek oldu hayatımda. Bu mucizeler sayesinde çok kısa bir zaman aralığında birçok hayalime, birçok başarıya ulaştım. Rüya gibi bir 3-4 yılım oldu. 

Icarus’tan Daha Kötü Bir Düşüş?

Sonra ise Icarus’a olan bana da oldu ve kanatlarım yandı, sadece yere düşmekle kalmayıp birçok açıdan eksilere indim.  Oradan toparlamak da imkansız gibiydi, hatta bir arkadaşımın çok sonradan dediği gibi o durumda intihar etsen kimse garipsemezdi, neden diye sormazdı. Neyse ki bir şekilde oradan da çıktım ve yine uçmaya başladım. Üstelik yine normal yollardan giden Odin’e göre daha yüksekteydim. Ama rüya gibi geçen o yıllardan daha aşağıdaydım. Yine de şu anki yükseklik de gayet iyi ve çok güvenli, tam Icarus’un babasının belirttiği seviyede.

Mucizeler Yok Mu Oldu?

Peki tekrar rüya gibi bir yaşam olmasının önündeki engel ne? Mucizeler mi yok oldu? Yoksa başka bir şey mi var? Aslında bunun cevabı benim için net: mucizeler her zaman var. Var ama onlara inanmayı seçtiğimiz müddetçe var. Tüm o geçmişteki imkansızların gerçek olması, hayallerime bir bir kavuşmam hepsi onların bir gün gerçek olacağına inanmamla gerçek oldu. Sanki geleceği görüyormuşçasına inandım gerçek olduklarına ve o gelecek geldiğinde gerçek oldular, neredeyse tam tarihlerine kadar geçek oldular.

Neden Artık Mucizelere İnanamıyorum?

Mucizelerin gerçek olduğunu ve gerçekleşecek olduğunu biliyorum ama asıl mesele hangisine inanacağım. Onlarca olasılık var ve hangisi doğru olan? Hangi mucizeyi seçeceğim? Örneğin uçtuğumdan yükseklik yerine daha yükseğe uçabileceğime mi inanmalıyım yoksa bu yükseklikten memnun olup yalnız uçmamayı mı düşünmeliyim? Ya da uçtuğum rotayı mı komple değiştirmeliyim? 

Eskiden benim için rota tekti ve netti bu yüzden o yol üzerindeki o imkansızlıklara erişeceğime, mucizelerin gerçekleşeceğine inandım ve gerçek oldular. Ancak artık seçemiyorum, hangisi benim için doğru? Ya da bunların hiçbirini düşünmeyip birini seçip ilerlemeli miyim? En kötü karar bile kararsızlıktan iyi değil mi? Sonuçta yanlışları bolca olsa da olduğum konuma hızlı seçimlerim getirdi ve bulunduğum konum çok iyi.

Neden Artık Mucizelere İnanma Zamanı?

Az önce anlattığım tekrar kanat çırpıp stabil bir yüksekliğe ve hıza erişene kadar her şey çok iyiydi. Çünkü bir şeyi inşa ediyordum, daha doğrusu enkazdan çıkıyorum. İnsanın büyük bir meşgalesi olduğunda bazı şeyleri görmezden gelebiliyor, hayata adaptasyonun bir parçası sanırım bu. 

Benim için bu enkazı kaldırma süreci bitti hatta hayatımı hiç olmadığı kadar stabil bir duruma getirdim. Bu yüzden artık kaçamıyorum seçim yapmaktan, bir varış noktası olmadan yaşamaktan. Artık bir şeylere inanmanın, mucizelere tutunmanın zamanı geldi. Hangi mucizelerin gerçek olacağını eski günlerdeki gibi hikayelerimde görürüz belki de 🙂